Пьесы на татарском языке комедия
Татарские спектакли
Татарские спектакли | Татарча спектакльлар
Интересные татарские спектакли,комедии,драмы,шоу,
театрализованные представления для детей и взрослых.
Подборка самых известных,легендарных спектаклей на татарском языке.
«Беренче театр» спектакль
Беренче театр/Первый театр (1961) по пьесе Галиасгара Камала. Сюжет пьесы, созданной в 1908 году, весьма прост: в городе готовится первый в истории публичный спектакль для татарского зрителя. Известно, что этот сюжет взят из личной жизни самого писателя, из семейного конфликта… Далее
«Шомбай эшләпәсе» детский спектакль
Шомбай эшләпәсе/Шляпа Шомбая(Халим Залялов) Здравствуйте! Моя шляпа не простая, а волшебная: если я её надену так, я Шомбай. А если переверну, совсем другой человек. Я служу у одного очень жадного бая. Жалованье не даёт, слуг обижает… Балалар өчен әкият. Спектакль… Далее
«Карак» спектакль
Вор/Карак по пьесе Зульфата Хакима Хакимханов Зульфат Зуфарович один из основных авторов, произведения которого постоянно пополняют репертуары современных театральных коллективов. Самые известные из них: «Җүләрләр йорты», «Күрәзәче», «Мин төш күрдем», «Кишер басуы», «Килә ява, килә ява», «Телсез күке», «Бит», «Мылтык»,… Далее
«Әлдермештән Әлмәндәр» татарский спектакль
«Әниемнең ак күлмәге» спектакль
Әниемнең ак күлмәге/Белое платье моей матери(по драме Шарифа Хусаинова,1969г) «Белое платье моей матери» вскрывает все проблемы, вопросы из области долга, совести, обязательств перед родителями, но здесь нет злости, ненависти и ссор. Мама воспитала десятерых детей. Все уже устроены в жизни… Далее
Алмачуар (Конь в яблоках) детский спектакль
«Килә ява, килә ява» спектакль
Вызывали?/Килә ява, килә ява (комедия) Семья,дом,квартира и тут начинается. Муж возвращается домой из санатория, ссорится с женой и уходит. Супруга сгоряча приглашает в гости знакомого мужчину, но неожиданно возвращается муж, а вслед за ним является девушка, с которой он познакомился… Далее
«Зәңгәр шәл» спектакль
Голубая шаль/Зәңгәр шәл легендарный спектакль, по пьесе Карима Тинчурина (1926 г) Татарская деревня,тяжелое царское время. Сиротка Майсара очень несчастна, она живёт с дядей, который всячески над ней издевается, ругает и даже бьёт. Прибегают к ней на двор подружки и сообщают… Далее
«Гөргөри кияүләре» спектакль
Гөргөри кияүләре(Зятья Гэргэри) комедия по пьесе драматурга Туфана Миннуллина из жизни крещеных(православных) татар. Разочаровавшийся в старших дочерях, которые воспитывают детей без отцов, Гэргэри находит мудрое решение: выдать младшую дочь по народным обычаям. Претенденты на руку красавицы Урины, это и работяга… Далее
«Ике донья бер кэнди» спектакль
Ике донья бер кэнди/Два мира(настоящий и загробный) как одна посуда. Юмористический спектакль от Буинского татарского театра сатиры. Театральная постановка.Россия,Татарстан Автор: Илфак Шигапов Режиссер: Раиль Садриев В ролях: Мунир — Ильдар Латыйпов Зайтуна — Амина Шарафутдинова Харис — Ренат Рахматуллин Сария… Далее
«Ак чәчәкләр»(Белые цветы) татарский сериал снят по одноименному роману.
Су анасы/водяная татарская сказка Г.Тукай (Бер авыл малае авызыннан).
Төлке белән торна | Лиса и Журавль русская народная сказка (на татарско.
Коймак (татарские оладьи из пшеничной муки) традиционное татарское блюд.
Асаф Асгатович Валиев (Асаф Вәлиев) известный татарский певец (баритон).
Киямов Альфис Ахнафович(Әлфис Кыямов) (1960-2004) татарский певец,баянист.
Фаттяхутдинов Хафиз Фаттяхутдинович(1921-1943)(Р.Ф.Ибрагимов,Нижегородс.
Беренче театр/Первый театр (1961) по пьесе Галиасгара Камала. Сюж.
Чуар тавык | Курочка Ряба русская народная сказка (на татарском и русск.
Татарча спектакльлар
ТГАТ им.Г.Камала.Татарский спектакль «Карак»
Серия шедевров театра Галиасгара Камала. Грустная комедия «Вор». Незабвенная постановка Фарита Бикчентаева, по пьесе Зульфата Хакима. Запись одной из лучших постановок 1994 года.
Вор — Ильдар Хайруллин (Народный артист РТ)
Халим — Расим Салах (Заслуженный артист РТ)
Альбина — Рузия Мотыгулла (Народный артист РТ)
Зульфия — Лилия Нагимова
Марат — Асхат Хисметов (Заслуженный артист РТ)
Альфия — Зульфира Зариф (Заслуженный артист РТ, лауреат премии Мусы Джалиля)
Назыф Хадиевич — Эзхэр Шакир (Заслуженный артист РТ, Народный артист России)
Киллер — Рамиль Ваджиев
Режиссер — Фарит Бикчентаев
Декорации — Сергей Скоморохов (Заслуженный деятель искусств, Лауреат премии имени Мусы Джалиля)
Звукорежиссер — Фуат Абубакеров (Заслуженный деятель искусств)
Спектакль Татарского Государственного Академического театра имени Галиасгара Камала.
ТГАТ им.Г.Камала.»Зәңгәр шәл» (Голубая шаль,1993г)
Драматург Карим Тинчурин
«Зәңгәр шәл» (Голубая шаль,1993г)
Мелодрама 2-х действиях.
В этой слабой, с литературной точки зрения, пьесе существует поэтический шифр, кодирующий вечно молодые и вечно прекрасные образы мужского и женского национального идеала, бунтарский, свободолюбивый дух народа, объединяющую татар всех российских областей любовь к родной земле. Для того чтобы понять феномен татарского театра – нужно увидеть «Голубуюшаль», ощутить ее не на уровне событийного ряда, но настроившись на ее мощную эмоциональную волну.
Әлегеспектакль – ятимә кыз Мәйсәрә һәм шахтер егет Булатның мәхәббәт драмасы. Шау-гөр килеп сабан-туй бәйрәменә әзерләнгән чакта, авылга Булат кайта, сөйгән кызына бүләккәзәңгәр шәлалып кайта. Ләкин Мәйсәрәнең явыз, рәхимсез абыйсы Җиһанша аны көчләп Ишан хәзрәткә бишенче хатын итеп бирергә җыена, күндерер өчен җәберли, кимсетә, кыйный. Сөеклесен яклап сугышкан вакытта Булат Җиһаншаны үтерә һәм урманга качып китәргә мәҗбүр була. Ятимә кыз Ишан йортына эләгә. Әмма Булат урмандагы качкыннар ярдәме белән Мәйсәрәне газаплардан азат итә.
ТГАТ им.Г.Камала.«Әлдермештән Әлмәндәр» («Старик из деревни Альдермеш»)
Год выпуска: 1961
Жанр: Комедия
Автор – Туфан Миннуллин
Режиссер: М.Салимжанов
В ролях: Альмандар – Ш.Биктемиров
Искандер – И.Багманов
Уммия – Н.Ихсанова
Хэмдебану – Р.Зиганшина
Гульфира – Р.Мотыгуллина
Юзумбикэ – Р.Мотыгуллина
Ильсур – А.Ишмуратова
Мансур – Г.Шарафеев
Смерть – Р.Шарафеев
Азраиль – А.Хафизов
Ангел – Н.Ибрагимова
Старик из деревни Альдермеш:
ТГАТ им.Г.Камала.Первое представление / Беренче театр (1961)
Русское название: Первое представление
Оригинальное название: Беренче театр спектакле
Год выпуска: 1961
Жанр: Комедия
Описание фильма:
В городе дается первое театральное представление. В одной семье как оказалось, живут и противники и сторонники театра.
Режиссер: Р.Сакаев
Актеры: Н.Гайнуллин, Ш.Асфандиярова, И.Багманов, В.Минкина, Р.Шарафиев, Ф.Ахтямова, Н.Дунаев
Продолжительность: 00:45:23
Перевод: Отсутствует
Язык: татарский
Видеокодек: DivX 4/5/6
Битрейт видео:
1291 kb/s
Размер кадра: 720 х 544
Качество видео: TVRip
Аудиокодек: MP2
Битрейт аудио: 166 kb/s
ТГАТ им.Г.Камала.»Эзләдем, бәгърем, сине!»
«Эзләдем, бәгърем, сине!» татарча спектакль
Туфан Миннуллин «Эзләдем, бәгърем, сине!» («Ненаглядная моя”) мелодрама.
Страна: Россия, Татарстан
Жанр: Мелодрама
Продолжительность: 01:49:23
Перевод: Оригинальный
Язык: Татарский
Описание: Их телефонный роман завязывается случайно. Но развивается стремительно, потому что они ждали, искали друг друга давно. Похож на настоящий, потому что мечта не знает преград. Да, судьба ограничила их в простых людских радостях, но не лишила высшего человеческого счастья – любить и быть любимым. Они в своем одиночестве сумели сохранить это неодолимое стремление к счастью. Счастью на двоих. И судьба благоволила им – им достойным.
Актеры: Нурсиля – Фина Валеева, Рахимзян – Альберт Шарафутдинов
«Эзләдем, бәгърем, сине!» («Ненаглядная моя”) смотреть:
ЯР ЧАЛЛЫ ТЕАТРЫ.» Гашыйклар тавы »
Набережночелнинский государственный татарский драматический театр
Режиссер: Ильдар Юзеев.
мелодрама «Гора влюбленных» (тат. Гашыйклар тавы) (Ильдар Юзеев), постановка Фаиля Ибрагимова
Илдар Гафур улы Юзеев — күренекле татар шагыйре.
Ул 1933 елның 3 гыйнварында Башкортстанның Яңавыл районы Ямады авылында укытучы гаиләсендә туа. Ямадыдагы урта мәктәпне тәмамлаганнан соң, 1950-1954 елларда Казан дәүләт педагогия институтының татар филологиясе бүлегендә белем ала. Хезмәт юлын журналистикадан башлый: 1954—1966 елларда «Пионер» (хәзерге «Ялкын») республика балалар журналының җаваплы секретаре, аннары бер ел «Чаян» журналы редакциясендә әдәби хезмәткәр булып эшли. 1967-1971 елларда ул — Татарстан Язучылар берлегенең әдәби консультанты хезмәтендә. 1973 елда Мәскәүдә М.Горький исемендәге Әдәбият институты каршындагы икееллык Югары әдәби курсларны тәмамлап кайткач, өч ел дәвамында «Казан утлары» журналының поэзия бүлегенә җитәкчелек итә. 1977 елның мартыннан И.Юзеев Татарстан Язучылар берлегендә яшь авторлар белән эшләү буенча идарә рәисенең урынбасары вазифаларын башкара.
И.Юзеев әдәби иҗат белән бик иртә шөгыльләнә башлый. 1943 елда аның «Дошман җиңелә» исемле шигыре район газетасында басылып чыга. Ул шулай ук пьесалар язуда да көчен сынап карый, хәтта шулардан берсе — «Алсу гөлләр» дигәне — мәктәп сәхнәсендә дә уйнала. Ә унынчы сыйныфта укыганда яшь авторның шигырьләре инде Уфада «Әдәби Башкортстан» (хәзерге «Агыйдел») журналы, «Кызыл таң» газетасы кебек республика матбугатында күренә башлый.
Һ.Такташ шигырьләре тәэсирендә яза башлаган И.Юзеев үзенчәлекле шагыйрь буларак узган гасырның илленче-алтмышынчы елларында формалаша. Аның шигъри таланты аеруча поэма жанрында ачыла. 1955 елда «Совет әдәбияты» (хәзерге «Казан утлары») журналында басылган «Таныш моңнар» поэмасы белән ул киң катлау укучылар арасында таныла. Беренче поэмаларында ук иҗатының төп билгеләре — хис һәм фикер гармониясе, табигыйлек, лирик моң, ихласлык сыйфатлары ачык төсмерләнә. Шагыйрьнең шуннан соңгы шигырь һәм поэмалары, романтик-лирик хасиятләрен, моң һәм хис муллыгын саклаган хәлдә, гражданлык мотивлары, үзгәрүле заман таләпләренә һәм ихтыяҗына бәйле олы идеяләр, социаль эчтәлек белән сугарыла бара. «Әнкәй» (1959), «Фәрит-Фәридә» (1959), «Миләүшә» (1954-1965), «Язылмаган поэма» (1964), «Өчәү чыктык ерак юлга. » (1965), «Тынлык белән сөйләшү» (1966), «Карурман» (1971), «Таш диварлар авазы» (1973), «Өзелмәсме кыллар?» (1977), «Таш кала фаҗигасе» (1988), «Өзелгән тәсбих» (1989) кебек лирик, драматик поэмаларында һәм башка бик күп шигырь, балладаларында әдип, заман темаларына һәм тарихи үткәнгә мөрәҗәгать итеп, кеше рухының бөеклегенә, хөрлегенә дан жырлый, һәртөрле явызлыкка, изүгә, шәфкатьсезлеккә, коллыкка, ялганга каршы нәфрәт хисләрен ачык гәүдәләндерә.
«Миләүшә» исемле китабына (1968) тупланган поэмалары һәм балладалары өчен И.Юзеев, шагыйрьләрдән беренче буларак, 1968 елда Татарстанның М.Җәлил исемендәге Республика премиясенә, ә «Таш диварлар авазы» һәм «Өзелмәсме кыллар?» исемле поэмалары өчен 1980 елда Татарстан Республикасының Г.Тукай исемендәге Дәүләт премиясенә лаек була.
1958 елдан ул СССР Язучылар берлеге әгъзасы.
И.Юзеев шигъриятендәге төп сыйфатлар — тирән моң, лиризм, фикер-хис ачыклыгы, форма төгәллеге — композиторларны да илһамландырып тора. Шагыйрьнең дистәләрчә шигъри әсәрләренә көй языла. Халык арасында киң таралган «Яшь наратлар» (Җ.Фәйзи музыкасы), «Төнбоек» (Л.Айтуганов музыкасы), «Шофер», «Резидәкәй» (Ш.Мәҗитов музыкасы), «Кайтам инде», «Бөркет турында баллада», «Чит илләргә чыксаң» (С.Садыйкова музыкасы), «Яшьлек дустыма», «Фәүзия җыры», «Таң кызы җыры», «Серле чәчәк» (М.Яруллин музыкасы), «Кыр казлары артыннан», «Туган ягым каеннары», «Гашыйклар тавы» (М.Имашев музыкасы), «Хуш инде» (Ф.Мортазин музыкасы), «Мәтрүшкәләр» (А.Гыйләҗев музыкасы), «Сине уйлап янам» (С.Ибраһимов музыкасы) һ.б. бик күп җырлар шагыйрь иҗатының үзенчәлекле бер тармагын тәшкил итә.
И.Юзеев — танылган драматургларның берсе, дистәдән артык комедия, драма, трагедияләр авторы. Әдипнең пьесалары оригиналь сюжетка корылуы, шигърилеге, романтик пафосы, оптимистик рухы белән җәлеп итә. Поэзиясендәге кебек, пьесаларында да автор кеше күңеленең якты, гуманистик омтылышларын романтик буяулар белән сурәтләргә омтыла, матурлыкның кадерен белү, халыкның рухи һәм мәдәни казанышларын, гореф-гадәтләрен саклау, анарны дәвам иттерү, үстерү турындагы уй-хыяллары белән уртаклаша.
Шагыйрь-драматургның «Янар чәчәк», «Бөркетләр кыяга оялый» («Улыбыз өйләнә, без аерылышабыз»), «Кыр казлары артыннан», «Кайтмый калсам, көтәрсеңме?», «Бәхетемнән узып барышлый», «Безнең әти мировой», «Онытылмас бәет», «Мәкәрҗәгә барган идек», «Сөйгәнемнең туган көне», «Гашыйклар тавы», туксанынчы елларда иҗат ителгән «Ак калфакны төшердем кулдан», «Хуш, Хәйбуш!», «Моңлы бала түгел идем. », «Эзләдем, таптым, югалттым» кебек драма һәм комедияләре дә профессиональ театрлар репертуарында ныклы урын алалар.
Заман һәм кеше мөнәсәбәтләренең калкурак чагылышына ирешү, чынбарлыкны гомумиләштеребрәк, аның фәлсәфи асылын бер фокуска туплабрак бирү өчен, шагыйрь еш кына шартлы алымнарга мөрәҗәгать итә, тәэсир көченә ия булган символик образларны кертә. Эчтәлек һәм форма өлкәсендәге эзләнүләр «Мәхәббәт китабы» исемле поэмалар циклында (1978), «Таймас» (1961), «Соңгы төн» (1972), «Очты дөнья читлегеннән» (1980), «Мәңгелек белән очрашу» (1982) исемле шигъри трагедияләрендә, Муса Җәлил исемендәге Татар дәүләт опера һәм балет театрында куелган «Ерактагы кәккүк авазы» спектакленең (Рәшит Кәлимуллин операсы) либреттосында үзенчәлекле гәүдәләнеш таба.
И.Юзеев иҗат эшчәнлегенең башыннан ук татар балалар әдәбияты белән даими багланышта һәм хезмәттәшлектә яши. «Ялкын» журналының унике ел дәвамында әдәби хезмәткәре һом редколлегия әгъзасы буларак, шулай ук Язучылар берлегенең яшь авторлар белән эшләү бүлеге мөдире сыйфатында ул татар балалар әдәбиятын үстерүгә, яшь әдәби алмаш тәрбияләүгә үзеннән зур өлеш кертә. Аның балаларга адресланган үз әсәрләре дә байтак. Алар шагыйрьнең аерым җыентыкларында («Пони малае нәни Җирәнкәй», 1967; «Аю сатам, кем ала?», 1999; «Бәби Ай», 2003 һ.б.) һәм 2002 елда нәшер ителгән биш томлык «Сайланма әсәрләр»енең икенче томында урын ала.
И.Юзеевның туксанынчы еллардагы иҗаты, заманның кискен үзгәрешләренә һәм үзенең тормыш тәҗрибәсенә бәйле рәвештә, хис-фикер, тел-стиль образлылыгы, кичерешләре ягыннан тагы да тирәнәя төшә, кеше шәхесе, яшәеш, халык-милләт турындагы шигьри-фәлсәфи уйланулары яңа поэтик сыйфатлар, төсмерләр белән баеп-ялтырап китә («Уйлый күңелем төрлесен» шигырьләр җыентыгы, «Татар моңы» поэмасы, «Таш диварлар авазы» поэмасының яңа редакциясе һ.б.).
Гомумән, 1956-2003 еллар арасында И.Юзеевның тезмә һәм чәчмә әсәрләре тупланган кырыклап китабы дөнья күрә. И.Юзеев 1963-1994 елларда Татарстан Язучылар берлеге идарәсендә, 1979-1984 елларда РСФСР Язучылар берлеге идарәсендә, шулай ук төрле елларда Азия-Африка илләре язучылары белән багланыш буенча Совет комитетында, «Казан утлары», «Сөембикә», «Идел» журналларының редколлегияләрендә әгъза булып тора, РСФСР язучыларының IV (1975), V (1979), СССР язучыларының VI (1981), VIII (1986) съездларында делегат булып катнаша. Төрле елларда Татарстан Язучылар берлегенең шагыйрьләр секциясен, остаханәсен җитәкли.
Әдәбият һәм театр сәнгате өлкәсендәге хезмәтләре өчен И.Юзеевка 1979 елда Татарстанның, 1983 елда «Россия Федерациясенең атказанган сәнгать эшлеклесе» дигән мактаулы исемнәр бирелә, 1986 елда ул «Почет Билгесе» ордены белән бүләкләнә. 1993 елда Татарстан Республикасы Президенты М.Ш.Шәймиев Указы белән И.Юзеев «Татарстан Республикасының халык шагыйре» дигән шәрәфле исемгә лаек була.
Шагыйрь 2004 елның 21 декабрендә Казанда вафат була һәм Яңа бистә зиратында җирләнә.
Татарча спектакльлар
ТГАТ им.Г.Камала.Татарский спектакль «Карак»
Серия шедевров театра Галиасгара Камала. Грустная комедия «Вор». Незабвенная постановка Фарита Бикчентаева, по пьесе Зульфата Хакима. Запись одной из лучших постановок 1994 года.
Вор — Ильдар Хайруллин (Народный артист РТ)
Халим — Расим Салах (Заслуженный артист РТ)
Альбина — Рузия Мотыгулла (Народный артист РТ)
Зульфия — Лилия Нагимова
Марат — Асхат Хисметов (Заслуженный артист РТ)
Альфия — Зульфира Зариф (Заслуженный артист РТ, лауреат премии Мусы Джалиля)
Назыф Хадиевич — Эзхэр Шакир (Заслуженный артист РТ, Народный артист России)
Киллер — Рамиль Ваджиев
Режиссер — Фарит Бикчентаев
Декорации — Сергей Скоморохов (Заслуженный деятель искусств, Лауреат премии имени Мусы Джалиля)
Звукорежиссер — Фуат Абубакеров (Заслуженный деятель искусств)
Спектакль Татарского Государственного Академического театра имени Галиасгара Камала.
ТГАТ им.Г.Камала.»Зәңгәр шәл» (Голубая шаль,1993г)
Драматург Карим Тинчурин
«Зәңгәр шәл» (Голубая шаль,1993г)
Мелодрама 2-х действиях.
В этой слабой, с литературной точки зрения, пьесе существует поэтический шифр, кодирующий вечно молодые и вечно прекрасные образы мужского и женского национального идеала, бунтарский, свободолюбивый дух народа, объединяющую татар всех российских областей любовь к родной земле. Для того чтобы понять феномен татарского театра – нужно увидеть «Голубуюшаль», ощутить ее не на уровне событийного ряда, но настроившись на ее мощную эмоциональную волну.
Әлегеспектакль – ятимә кыз Мәйсәрә һәм шахтер егет Булатның мәхәббәт драмасы. Шау-гөр килеп сабан-туй бәйрәменә әзерләнгән чакта, авылга Булат кайта, сөйгән кызына бүләккәзәңгәр шәлалып кайта. Ләкин Мәйсәрәнең явыз, рәхимсез абыйсы Җиһанша аны көчләп Ишан хәзрәткә бишенче хатын итеп бирергә җыена, күндерер өчен җәберли, кимсетә, кыйный. Сөеклесен яклап сугышкан вакытта Булат Җиһаншаны үтерә һәм урманга качып китәргә мәҗбүр була. Ятимә кыз Ишан йортына эләгә. Әмма Булат урмандагы качкыннар ярдәме белән Мәйсәрәне газаплардан азат итә.
ТГАТ им.Г.Камала.«Әлдермештән Әлмәндәр» («Старик из деревни Альдермеш»)
Год выпуска: 1961
Жанр: Комедия
Автор – Туфан Миннуллин
Режиссер: М.Салимжанов
В ролях: Альмандар – Ш.Биктемиров
Искандер – И.Багманов
Уммия – Н.Ихсанова
Хэмдебану – Р.Зиганшина
Гульфира – Р.Мотыгуллина
Юзумбикэ – Р.Мотыгуллина
Ильсур – А.Ишмуратова
Мансур – Г.Шарафеев
Смерть – Р.Шарафеев
Азраиль – А.Хафизов
Ангел – Н.Ибрагимова
Старик из деревни Альдермеш:
ТГАТ им.Г.Камала.Первое представление / Беренче театр (1961)
Русское название: Первое представление
Оригинальное название: Беренче театр спектакле
Год выпуска: 1961
Жанр: Комедия
Описание фильма:
В городе дается первое театральное представление. В одной семье как оказалось, живут и противники и сторонники театра.
Режиссер: Р.Сакаев
Актеры: Н.Гайнуллин, Ш.Асфандиярова, И.Багманов, В.Минкина, Р.Шарафиев, Ф.Ахтямова, Н.Дунаев
Продолжительность: 00:45:23
Перевод: Отсутствует
Язык: татарский
Видеокодек: DivX 4/5/6
Битрейт видео:
1291 kb/s
Размер кадра: 720 х 544
Качество видео: TVRip
Аудиокодек: MP2
Битрейт аудио: 166 kb/s
ТГАТ им.Г.Камала.»Эзләдем, бәгърем, сине!»
«Эзләдем, бәгърем, сине!» татарча спектакль
Туфан Миннуллин «Эзләдем, бәгърем, сине!» («Ненаглядная моя”) мелодрама.
Страна: Россия, Татарстан
Жанр: Мелодрама
Продолжительность: 01:49:23
Перевод: Оригинальный
Язык: Татарский
Описание: Их телефонный роман завязывается случайно. Но развивается стремительно, потому что они ждали, искали друг друга давно. Похож на настоящий, потому что мечта не знает преград. Да, судьба ограничила их в простых людских радостях, но не лишила высшего человеческого счастья – любить и быть любимым. Они в своем одиночестве сумели сохранить это неодолимое стремление к счастью. Счастью на двоих. И судьба благоволила им – им достойным.
Актеры: Нурсиля – Фина Валеева, Рахимзян – Альберт Шарафутдинов
«Эзләдем, бәгърем, сине!» («Ненаглядная моя”) смотреть:
ЯР ЧАЛЛЫ ТЕАТРЫ.» Гашыйклар тавы »
Набережночелнинский государственный татарский драматический театр
Режиссер: Ильдар Юзеев.
мелодрама «Гора влюбленных» (тат. Гашыйклар тавы) (Ильдар Юзеев), постановка Фаиля Ибрагимова
Илдар Гафур улы Юзеев — күренекле татар шагыйре.
Ул 1933 елның 3 гыйнварында Башкортстанның Яңавыл районы Ямады авылында укытучы гаиләсендә туа. Ямадыдагы урта мәктәпне тәмамлаганнан соң, 1950-1954 елларда Казан дәүләт педагогия институтының татар филологиясе бүлегендә белем ала. Хезмәт юлын журналистикадан башлый: 1954—1966 елларда «Пионер» (хәзерге «Ялкын») республика балалар журналының җаваплы секретаре, аннары бер ел «Чаян» журналы редакциясендә әдәби хезмәткәр булып эшли. 1967-1971 елларда ул — Татарстан Язучылар берлегенең әдәби консультанты хезмәтендә. 1973 елда Мәскәүдә М.Горький исемендәге Әдәбият институты каршындагы икееллык Югары әдәби курсларны тәмамлап кайткач, өч ел дәвамында «Казан утлары» журналының поэзия бүлегенә җитәкчелек итә. 1977 елның мартыннан И.Юзеев Татарстан Язучылар берлегендә яшь авторлар белән эшләү буенча идарә рәисенең урынбасары вазифаларын башкара.
И.Юзеев әдәби иҗат белән бик иртә шөгыльләнә башлый. 1943 елда аның «Дошман җиңелә» исемле шигыре район газетасында басылып чыга. Ул шулай ук пьесалар язуда да көчен сынап карый, хәтта шулардан берсе — «Алсу гөлләр» дигәне — мәктәп сәхнәсендә дә уйнала. Ә унынчы сыйныфта укыганда яшь авторның шигырьләре инде Уфада «Әдәби Башкортстан» (хәзерге «Агыйдел») журналы, «Кызыл таң» газетасы кебек республика матбугатында күренә башлый.
Һ.Такташ шигырьләре тәэсирендә яза башлаган И.Юзеев үзенчәлекле шагыйрь буларак узган гасырның илленче-алтмышынчы елларында формалаша. Аның шигъри таланты аеруча поэма жанрында ачыла. 1955 елда «Совет әдәбияты» (хәзерге «Казан утлары») журналында басылган «Таныш моңнар» поэмасы белән ул киң катлау укучылар арасында таныла. Беренче поэмаларында ук иҗатының төп билгеләре — хис һәм фикер гармониясе, табигыйлек, лирик моң, ихласлык сыйфатлары ачык төсмерләнә. Шагыйрьнең шуннан соңгы шигырь һәм поэмалары, романтик-лирик хасиятләрен, моң һәм хис муллыгын саклаган хәлдә, гражданлык мотивлары, үзгәрүле заман таләпләренә һәм ихтыяҗына бәйле олы идеяләр, социаль эчтәлек белән сугарыла бара. «Әнкәй» (1959), «Фәрит-Фәридә» (1959), «Миләүшә» (1954-1965), «Язылмаган поэма» (1964), «Өчәү чыктык ерак юлга. » (1965), «Тынлык белән сөйләшү» (1966), «Карурман» (1971), «Таш диварлар авазы» (1973), «Өзелмәсме кыллар?» (1977), «Таш кала фаҗигасе» (1988), «Өзелгән тәсбих» (1989) кебек лирик, драматик поэмаларында һәм башка бик күп шигырь, балладаларында әдип, заман темаларына һәм тарихи үткәнгә мөрәҗәгать итеп, кеше рухының бөеклегенә, хөрлегенә дан жырлый, һәртөрле явызлыкка, изүгә, шәфкатьсезлеккә, коллыкка, ялганга каршы нәфрәт хисләрен ачык гәүдәләндерә.
«Миләүшә» исемле китабына (1968) тупланган поэмалары һәм балладалары өчен И.Юзеев, шагыйрьләрдән беренче буларак, 1968 елда Татарстанның М.Җәлил исемендәге Республика премиясенә, ә «Таш диварлар авазы» һәм «Өзелмәсме кыллар?» исемле поэмалары өчен 1980 елда Татарстан Республикасының Г.Тукай исемендәге Дәүләт премиясенә лаек була.
1958 елдан ул СССР Язучылар берлеге әгъзасы.
И.Юзеев шигъриятендәге төп сыйфатлар — тирән моң, лиризм, фикер-хис ачыклыгы, форма төгәллеге — композиторларны да илһамландырып тора. Шагыйрьнең дистәләрчә шигъри әсәрләренә көй языла. Халык арасында киң таралган «Яшь наратлар» (Җ.Фәйзи музыкасы), «Төнбоек» (Л.Айтуганов музыкасы), «Шофер», «Резидәкәй» (Ш.Мәҗитов музыкасы), «Кайтам инде», «Бөркет турында баллада», «Чит илләргә чыксаң» (С.Садыйкова музыкасы), «Яшьлек дустыма», «Фәүзия җыры», «Таң кызы җыры», «Серле чәчәк» (М.Яруллин музыкасы), «Кыр казлары артыннан», «Туган ягым каеннары», «Гашыйклар тавы» (М.Имашев музыкасы), «Хуш инде» (Ф.Мортазин музыкасы), «Мәтрүшкәләр» (А.Гыйләҗев музыкасы), «Сине уйлап янам» (С.Ибраһимов музыкасы) һ.б. бик күп җырлар шагыйрь иҗатының үзенчәлекле бер тармагын тәшкил итә.
И.Юзеев — танылган драматургларның берсе, дистәдән артык комедия, драма, трагедияләр авторы. Әдипнең пьесалары оригиналь сюжетка корылуы, шигърилеге, романтик пафосы, оптимистик рухы белән җәлеп итә. Поэзиясендәге кебек, пьесаларында да автор кеше күңеленең якты, гуманистик омтылышларын романтик буяулар белән сурәтләргә омтыла, матурлыкның кадерен белү, халыкның рухи һәм мәдәни казанышларын, гореф-гадәтләрен саклау, анарны дәвам иттерү, үстерү турындагы уй-хыяллары белән уртаклаша.
Шагыйрь-драматургның «Янар чәчәк», «Бөркетләр кыяга оялый» («Улыбыз өйләнә, без аерылышабыз»), «Кыр казлары артыннан», «Кайтмый калсам, көтәрсеңме?», «Бәхетемнән узып барышлый», «Безнең әти мировой», «Онытылмас бәет», «Мәкәрҗәгә барган идек», «Сөйгәнемнең туган көне», «Гашыйклар тавы», туксанынчы елларда иҗат ителгән «Ак калфакны төшердем кулдан», «Хуш, Хәйбуш!», «Моңлы бала түгел идем. », «Эзләдем, таптым, югалттым» кебек драма һәм комедияләре дә профессиональ театрлар репертуарында ныклы урын алалар.
Заман һәм кеше мөнәсәбәтләренең калкурак чагылышына ирешү, чынбарлыкны гомумиләштеребрәк, аның фәлсәфи асылын бер фокуска туплабрак бирү өчен, шагыйрь еш кына шартлы алымнарга мөрәҗәгать итә, тәэсир көченә ия булган символик образларны кертә. Эчтәлек һәм форма өлкәсендәге эзләнүләр «Мәхәббәт китабы» исемле поэмалар циклында (1978), «Таймас» (1961), «Соңгы төн» (1972), «Очты дөнья читлегеннән» (1980), «Мәңгелек белән очрашу» (1982) исемле шигъри трагедияләрендә, Муса Җәлил исемендәге Татар дәүләт опера һәм балет театрында куелган «Ерактагы кәккүк авазы» спектакленең (Рәшит Кәлимуллин операсы) либреттосында үзенчәлекле гәүдәләнеш таба.
И.Юзеев иҗат эшчәнлегенең башыннан ук татар балалар әдәбияты белән даими багланышта һәм хезмәттәшлектә яши. «Ялкын» журналының унике ел дәвамында әдәби хезмәткәре һом редколлегия әгъзасы буларак, шулай ук Язучылар берлегенең яшь авторлар белән эшләү бүлеге мөдире сыйфатында ул татар балалар әдәбиятын үстерүгә, яшь әдәби алмаш тәрбияләүгә үзеннән зур өлеш кертә. Аның балаларга адресланган үз әсәрләре дә байтак. Алар шагыйрьнең аерым җыентыкларында («Пони малае нәни Җирәнкәй», 1967; «Аю сатам, кем ала?», 1999; «Бәби Ай», 2003 һ.б.) һәм 2002 елда нәшер ителгән биш томлык «Сайланма әсәрләр»енең икенче томында урын ала.
И.Юзеевның туксанынчы еллардагы иҗаты, заманның кискен үзгәрешләренә һәм үзенең тормыш тәҗрибәсенә бәйле рәвештә, хис-фикер, тел-стиль образлылыгы, кичерешләре ягыннан тагы да тирәнәя төшә, кеше шәхесе, яшәеш, халык-милләт турындагы шигьри-фәлсәфи уйланулары яңа поэтик сыйфатлар, төсмерләр белән баеп-ялтырап китә («Уйлый күңелем төрлесен» шигырьләр җыентыгы, «Татар моңы» поэмасы, «Таш диварлар авазы» поэмасының яңа редакциясе һ.б.).
Гомумән, 1956-2003 еллар арасында И.Юзеевның тезмә һәм чәчмә әсәрләре тупланган кырыклап китабы дөнья күрә. И.Юзеев 1963-1994 елларда Татарстан Язучылар берлеге идарәсендә, 1979-1984 елларда РСФСР Язучылар берлеге идарәсендә, шулай ук төрле елларда Азия-Африка илләре язучылары белән багланыш буенча Совет комитетында, «Казан утлары», «Сөембикә», «Идел» журналларының редколлегияләрендә әгъза булып тора, РСФСР язучыларының IV (1975), V (1979), СССР язучыларының VI (1981), VIII (1986) съездларында делегат булып катнаша. Төрле елларда Татарстан Язучылар берлегенең шагыйрьләр секциясен, остаханәсен җитәкли.
Әдәбият һәм театр сәнгате өлкәсендәге хезмәтләре өчен И.Юзеевка 1979 елда Татарстанның, 1983 елда «Россия Федерациясенең атказанган сәнгать эшлеклесе» дигән мактаулы исемнәр бирелә, 1986 елда ул «Почет Билгесе» ордены белән бүләкләнә. 1993 елда Татарстан Республикасы Президенты М.Ш.Шәймиев Указы белән И.Юзеев «Татарстан Республикасының халык шагыйре» дигән шәрәфле исемгә лаек була.
Шагыйрь 2004 елның 21 декабрендә Казанда вафат була һәм Яңа бистә зиратында җирләнә.